اسیلاتور قابل برنامه ریزی
اسیلاتور قابل برنامهریزی (Programmable Oscillator) اسیلاتور قابل برنامهریزی نوعی اسیلاتور است که فرکانس خروجی آن را میتوان با استفاده از یک رابط دیجیتال تنظیم کرد. این اسیلاتورها در مدارات مخابراتی، پردازش سیگنال، سیستمهای تعبیهشده و تجهیزات اندازهگیری دقیق کاربرد دارند. ویژگیها: قابلیت تغییر فرکانس خروجی در محدوده مشخص پشتیبانی از خروجیهای سینوسی، مربعی یا پالسی ثبات فرکانسی بالا با جبرانسازی دمایی در برخی مدلها (TCXO, OCXO) پروتکلهای ارتباطی برای تنظیم فرکانس (I²C، SPI یا سریال) کاهش نیاز به چندین اسیلاتور ثابت در یک مدار کاربردها: سیستمهای مخابراتی و پردازش داده مدارات دیجیتال و کلاکینگ پردازندهها تجهیزات آزمایشگاهی و اندازهگیری فرکانس کنترل و سنکرونسازی در سیستمهای صنعتی و پزشکی
مرتب سازی